فهرست انواع رایج داروهای آلرژی

آلرژی‌ها مشکلات پزشکی شایعی هستند و نشانه ها ی آن می‌تواند از آزاردهنده تا تهدیدکننده‌ی حیات باشد. خبر خوب این است که درمان‌های آلرژی بسیار موثری وجود دارد.

آلرژی‌ها برخاسته از واکنش بیش‌ازحد سیستم ایمنی هستند. به‌طورمعمول، سیستم ایمنی، بدن را در مقابل مهاجمانی مانند ویروس‌ها و باکتری‌هایی که می‌توانند سبب بیماری شوند، محافظت می‌کند. افراد دچار آلرژی سیستم ایمنی دارند که نسبت به مواد بی‌ضرر طوری واکنش می‌دهد که گویی این مواد مضرند.

آنچه سیستم ایمنی به آن واکنش می‌دهد آلرژن (ماده‌ی حساسیت‌زا) خوانده می‌شود. آلرژن های متداول عبارتند از:

• گردوغبار
• دانه‌ی گرده
• شوره‌ی حیوانات خانگی
• غذاهایی مانند تخم‌مرغ و آجیل
• نیش زنبورعسل
• داروها
• لاتکس

فرد در معرض یک آلرژن‌ است. سپس بدن آنتی‌بادی‌هایی علیه آن ایجاد می‌کند. وقتی فرد در آینده دوباره در معرض همان آلرژن قرار می‌گیرد، یک واکنش آلرژیک رخ می‌دهد.

داروها برای تسکین نشانه های آلرژی

درمان‌های بسیاری برای تسکین آلرژی وجود دارد. داروهای زیر، برخی از دسته‌های دارویی رایج هستند:

آنتی‌هیستامین‌ها

آنتی‌هیستامین‌ها داروهای مؤثری هستند که به‌طور ویژه در تب یونجه و سایر آلرژی‌ها استفاده می‌شوند. این داروها با اثرات هیستامین مقابله می‌کنند. هیستامین‌ها موادی هستند که توسط بدن ساخته می‌شوند تا به سیستم ایمنی در مبارزه با عوامل مهاجم کمک کنند.

در صورت آلرژی‌، این هیستامین‌ها علائم ناخوشایندی مانند عطسه، آبریزش بینی و خارش چشم‌ها، ایجاد می‌کنند.

آنتی‌هیستامین‌ها اغلب برای درمان تب یونجه و سایر آلرژی‌ها استفاده می‌شوند.

آنتی‌هیستامین‌ها بدون نسخه و با نسخه‌ی پزشک در دسترس هستند. این داروها می‌توانند در قالب قرص، مایع، اسپری‌های بینی، کرم‌ها و قطره‌ها‌ی چشمی باشند.

آنتی‌هیستامین‌های قدیمی‌تر مانند بناردیل و کلر-تریمتون علائم آلرژی را تسکین می‌دهند ولی می‌توانند سبب گیجی شوند. افراد هنگام استفاده از این داروها نباید رانندگی کنند.

سایر عوارض جانبی این آنتی‌هیستامین‌های قدیمی عبارت‌اند از:

-         خشکی دهان

-         سرگیجه

-         یبوست

-         تاری دید

-         احتباس ادراری

آنتی‌هیستامین‌های جدیدتر عوارض جانبی کمتری دارند و کمتر احتمال دارد که سبب گیجی شوند، به‌استثنای زیرتک. این داروها به‌صورت قرص هستند. برخی از مارک‌ها شامل آلگرا، الاورت، کلارینکس، کلاریتین و زیرتک هستند.

عوارض جانبی متداول این داروها شامل:

-         سردرد

-         خشکی بینی

-         خشکی دهان

-         احساس بیماری

ضد احتقان ‌ها

ضد احتقان‌ها با پاک کردن یک بینی گرفته و احتقان سینوس می‌توانند در تسکین آلرژی مفید باشند. این داروها عروق خونی در بینی را منقبض کرده و مسیر بینی را باز می‌کنند.

این داروها اغلب بدون نسخه‌ی پزشک و در قالب قرص یا اسپری در دسترس‌ هستند. نمونه‌های ضد احتقان‌ها شامل دایمتب، انتکس، پروپاگست و سودافد[5] است.

اسپرهای بینی همچنین می‌توانند به‌سرعت احتقان بینی را تسکین دهند. بسیاری از این داروها مانند فلوناز و نازوکرت[6] را می‌توان بدون نسخه‌ی پزشک پیدا کرد.

به زنان باردار و افراد دچار فشارخون بالا توصیه‌شده است که ضداحتقان‌ها را مصرف نکنند و با پزشکشان صحبت کنند.

عوارض جانبی مصرف خوراکی ضد احتقان‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

-         عصبی بودن

-         بی‌قراری

-         سرگیجه

-         سردرد

-         خشکی دهان

-         سردرد

-         مشکلات خواب

عوارض جانبی اسپری‌های ضداحتقان بینی شامل:

-         خشکی یا آبریزش بینی

-         سوزش و تیر کشیدن موقت در بینی

-         عطسه

کورتیکو استروئیدهای بینی

کورتیکو استروئیدهای بینی با مهار التهابی که به سبب وجود یک آلرژن وجود دارد، علائم را تسکین می‌دهند. این داروها به نسخه‌ی پزشک نیاز دارند. اسپری‌های کورتیکو استروئید بینی مانند فلوناز و نازاکورت گرفتگی و پری بینی، عطسه و آبریزش بینی را تخفیف می‌دهند.

عوارض جانبی کورتیکو استروئیدهای بینی شامل:

-         بوی نامطبوع در بینی

-         طعم بد دردهان

-         تحریک بینی

-         خون‌دماغ

اپی‌ نفرین برای توقف آنافیلاکسی

اپی‌نفرین جهت درمان یک واکنش تهدیدکننده‌ی حیات، شناخته‌شده تحت عنوان آنافیلاکسی، تزریق می‌شود.

اپی‌نفرین تزریقی خودکار، برای درمان یک واکنش آلرژیک تهدیدکننده‌ی حیات به نام آنافیلاکسی استفاده می‌شود. داروی تجویزی جهت برگرداندن نشانه هایی مانند دشواری در نفس کشیدن، تورم گلو، نبض ضعیف و کهیر استفاده می‌شود.

برخی مارک‌های این داروها شامل اپی پن، توینجکت یا آناپن هستند.

اپی نفرین با تزریق به خود، رسانده و توزیع می‌شود. آثار آن سریع است ولی مدت طولانی دوام نمی‌آورد. درنتیجه، فرد بایستی به دنبال رسیدگی و مراقبت پزشکی برای کنترل و اداره‌ی این واکنش آلرژیک باشد.

تزریقات آلرژی (ایمونوتراپی)

برخی افراد مبتلا به آلرژی‌ها از تزریقات آلرژی یا ایمونوتراپی برای کاستن واکنش آلرژیک بهره برده‌اند. یک متخصص آلرژی میزان کمی از آلرژن را به بدن تزریق می‌کند تا بدن بتواند ایمنی را نسبت به آن ایجاد کند. این فرایند می‌تواند در پایان دادن یک آلرژی مؤثر باشد. همچنین می‌تواند پیشرفت یک آلرژی جزئی به چیزی جدی‌تر را متوقف کند.

درمان ایمونوتراپی حدود یک سال طول می‌کشد تا مؤثر واقع شود و سپس برای چند سال دیگر ادامه می‌یابد. عوارض جانبی درمان، قرمزی و تورم محل تزریق است. برخی افراد ممکن است نشانه های  آلرژی مانند گرفتگی بینی را تجربه کنند.

درمان‌های جایگزین برای آلرژی

برای تسکین علائم آلرژی برخی جایگزین‌های غیر-دارویی وجود دارد. این جایگزین‌ها را می‌توان به‌تنهایی یا در همراهی با داروها استفاده کرد.

شستشوی بینی آلرژن ها و مخاط را از بینی می‌شوید که می‌تواند تنفس را راحت‌تر کند. سالین (محلول نمک) با استفاده از یک سرنگ حبابی یا نتی پات به داخل سوراخ‌های بینی ریخته یا به‌آرامی فشرده می‌شود. افراد بایستی از روش‌هایی که اداره‌ی غذا و داروی ایالات‌متحده توصیه کرده است استفاده کنند تا از ابتلا به عفونت سینوسی جلوگیری کنند.

اسپری بینی سالین آلرژن هایی مانند دانه‌ی گرده و گردوغبار را از بینی بیرون می‌ریزد. این اسپری‌ها نسبت به اسپری‌های بینی دارای دارو کمتر تحریک‌کننده‌ هستند.‌

تغذیه‌ی سالم مزایای بسیاری دارد ازجمله کاهش التهاب ایجادشده توسط آلرژن ها. آلرژی‌های غذایی مستلزم اجتناب از غذاهای مشخصی است ولی یک رژیم متعادلِ مغذی بااین‌حال قابل دست‌یابی است. برخی غذاهای ضدالتهاب شامل ماهی، کلم بروکلی، کلم پیچ، هندوانه و ادویه‌هایی مانند زنجبیل، پونه‌ی کوهی، زردچوبه و فلفل هندی هستند.

کمپرس سرد می‌تواند به چشم‌های متورم و سینوس‌های دردناک کمک کند.

علائم آلرژی

واکنش بیش‌ازحد سیستم ایمنی به یک آلرژن منجر به التهاب شده و این چیزی است که سبب علائم آلرژی می‌شود. علائم آلرژی با توجه به نوع آلرژن و اینکه چقدر واکنش آلرژیک شدید است، متغیرند.

کسانی که آلرژی پوستی دارند ممکن است در محلی‌ که با یک آلرژن مانند لاتکس یا جزئی از ترکیب مواد شوینده تماس داشته‌ است، علائمی از قرمزی یا بثورات داشته باشند.

آلرژی‌های فصلی یا تب یونجه بسیار شایع هستند. حدود 10 تا 30 درصد از مردم در سراسر جهان مبتلا به آلرژی هستند و آلرژی‌ها ممکن است افزایش یابند.

افراد دچار آلرژی‌های فصلی علائمی مشابه سرماخوردگی دارند.

آلرژی‌های فصلی سبب نشانه هایی می‌شوند مانند خارش و آبریزش بینی و تنفس با خس‌خس.

-         خارش بینی

-         آبریزش بینی

-         چشم‌های متورم

-         خارش گلو

-         سرفه

-         تنفس با خس‌خس

افراد دچار واکنش آلرژیک به غذا نشانه هایی متفاوتی دارند که برخی از آن‌ها می‌توانند جدی باشند:

-         تورم لب‌ها، دهان یا صورت

-         استفراغ

-         گرفتگی عضلات شکم

-         کهیر-بثورات قرمز خارش‌دار

-         تنگی نفس

برخی از افراد دچار آلرژی‌های شدید غذایی، نیش زنبورعسل یا داروها ممکن است آنافیلاکسی یا شوک آنافیلاکسی را تجربه کنند. برخی از این نشانه ها  عبارتند از:

-         گرفتگی عضلات شکمی

-         تنگی مجاری هوایی

-         زبان یا گلوی متورم

-         خس‌خس و مشکل در تنفس

-         بثورات یا خارش

-         یک نبض ضعیف و سریع

-         تهوع، استفراغ یا اسهال

-         سرگیجه یا غش کردن

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

آلرژی‌ها می‌توانند مشکلات جزئی باشند، ولی در موارد آسم آلرژیک یا آنافیلاکسی می‌توانند جدی باشند. یک متخصص آلرژی می‌تواند وضعیت را ارزیابی و یک درمان مناسب تجویز کند.

کالج آمریکایی آلرژی، آسم و ایمونولوژی توصیه می‌کند که افراد در موارد ذیل به یک متخصص آلرژی مراجعه کنند:

-         مشکل در نفس کشیدن یا عدم توانایی در نفس گرفتن

-         تب یونجه در بیشتر طول سال

-         داروهای بدون نسخه‌ی پزشک اثر ندارند یا عوارض جانبی شدید دارند

-         آلرژی‌ها زندگی روزمره را مختل کنند

اجتناب از واکنش‌های آلرژیک

یک پزشک متخصص در خصوص آلرژی‌ها مانند یک متخصص آلرژی یا یک ایمنولوژیست می‌تواند به کشف آنچه سبب علائم شده است، کمک کند. متخصصین آلرژی معمولاً آزمایش‌های پوستی را انجام می‌دهند درحالی‌که آلرژن های بالقوه را به درون پوست وارد می‌کنند. اگر آن نقطه متورم شد، آزمایش آلرژن بودن را تائید می‌کند.

اگر امکانش باشد از آلرژن ها باید اجتناب کرد و راه‌هایی برای پیشگیری از آلرژی وجود دارد.

افراد دچار آلرژی غذایی باید در مورد چگونگی بسته‌بندی و آماده‌سازی غذاها مراقب باشند. در این موارد ممکن است آلودگی متقاطع وجود داشته باشد ‌که مقدار کمی از یک آلرژن از درون یک ظرف سر درمی‌آورد. برای مثال، رستورانی که سس بادام‌زمینی سرو می‌کند، ممکن است باقی‌مانده‌ی بادام‌زمینی روی ظروف آشپزخانه داشته باشد چون ظروف به‌درستی تمیزنشده‌اند.

روی‌هم‌رفته از آلرژن هایی مانند گردوغبار و دانه‌ی گرده به‌سختی می‌شود دوری کرد. تمیز کردن مکرر سطوح خانگی و لباس‌ها می‌تواند کمک کند. حیوانات خانگی پشمالو می‌توانند حامل آلرژن هایی در پوستشان باشند بنابراین استحمام مرتب می‌تواند از ایجاد مشکل توسط آلرژن ها جلوگیری کند.

سرمایه‌گذاری در یک تصفیه‌کننده‌ی هوا با فیلتر HEPA می‌تواند خلاصی از آلرژن ها با منشأ هوایی را عرضه کند. تعویض مرتب فیلترهای تهویه کننده‌ی هوا و بسته نگه‌داشتن پنجره‌ها، میزان دانه‌های گرده‌ی واردشده به داخل خانه را کاهش خواهد داد.